ನೀಡುವ ಸುಖ, ಸಮಾಧಾನ
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಜನರು ದುಃಖ, ತಾಪತ್ರಯದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದಾಗ ಇತರರ ಬಳಿ ನೆರವನ್ನು ಯಾಚಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕಷ್ಟಗಳು ಬಂದಾಗ, ತಮ್ಮ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಬದಿಗೊತ್ತಿ, ಊರಿನ ಗಣ್ಯರ ಬಳಿ ಸಹಾಯ ಕೇಳಲು ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ನೆರವು ಯಾಚಿಸಲು ಬಂದವರಿಗೆ ನೆರವು ನೀಡುವುದರಿಂದ ದೊರೆಯುವ ಆತ್ಮ ಸಂತೋಷವೂ ಅವರ್ಣನೀಯ.
ನಝೀರ್‌ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಒಬ್ಬರು ಸಂತರು ಭಗವಂತನ ಪರಮಭಕ್ತರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಸದ್ಗುಣ ಸದಾಚಾರಗಳಿಂದಾಗಿ ಬಹಳ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಗಳಿಸಿದ್ದರು. ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ನಂಬಿಕೆಯಿದ್ದ ಅವರು ದೇವರು ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲವೂ ಮನುಷ್ಯನ ಒಳಿತಿಗಾಗಿಯೇ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅವರು ದೀನ-ದುಃಖಿತರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಭಗವಂತನ ಸೇವೆಯೆಂದೇ ನಂಬಿದ್ದರು. ಅವರು ರಾಜವಂಶದ ರಾಜಕುಮಾರರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷ ಣ ನೀಡಲೂ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಸನ್ನನಾದ ರಾಜರು ಒಂದು ಕುದುರೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ರಾಜಕುಮಾರರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷ ಣ ನೀಡಲು ಈ ಕುದುರೆಯನ್ನೇರಿಯೇ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ದೊರೆತ ವೇತನದೊಂದಿಗೆ ಸಂತೃಪ್ತರಾಗಿ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹೀಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುವಾಗ ಅವರಿಗೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮುದುಕ ಕಾಣಸಿಕ್ಕಿದನು. ಅತ್ಯಂತ ಬಳಲಿ ಚಿಂತಾಗ್ರಸ್ತನಾಗಿದ್ದ ಆ ಮುದುಕನು ಸಂತ ನಝೀರರನ್ನು ತಡೆದು ಅತ್ಯಂತ ದೀನತೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದ- ‘ಸಂತ ಮಹಾರಾಜರೇ, ನಾನು ಭಾರಿ ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಮೇಲೆ ದಯೆ ತೋರಿ ಆರ್ಥಿಕ ನೆರವು ನೀಡಿರಿ’ ಕಾರಣ ಕೇಳಿದಾಗ ‘ನನ್ನ ಪುತ್ರಿಯ ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಆರ್ಥಿಕ ನೆರವು ಬೇಕಾಗಿದೆ’ ಎಂದು ನುಡಿದನು.
ಸಂತ ನಝೀರರು ಹೇಳಿದರು- ”ಬಾಬಾ, ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ನನ್ನ ಮಗಳೆಂದೇ ತಿಳಿಯಿರಿ. ನಿಮ್ಮ ಆವಶ್ಯಕತೆ ನನ್ನ ಆವಶ್ಯಕತೆಯೆಂದು ಭಾವಿಸಿರಿ. ನಿಮ್ಮ ಮಗಳ ಮದುವೆಗೆ ನೆರವು ನೀಡುವ ಸಂದರ್ಭವೆಂದರೆ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಮಹಾ ಸೌಭಾಗ್ಯವೇ ಸರಿ. ಇಂದು ಭಗವಂತನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಭೇಟಿಯಾಯಿತು. ಇಂತಹ ಭೇಟಿಯಿಂದ ಪುಣ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ ಸದವಕಾಶ ಒದಗಿ ಬಂದಿತು,”
ಮುದುಕನಿಗೆ ಬಹು ಸಮಾಧಾನವಾಗಿ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಆನಂದಾಶ್ರು ಸುರಿಯತೊಡಗಿತು. ಸಂತ ನಝೀರರು ನುಡಿದರು-”ಇಂದು ಶುಭ ಸಂಯೋಗ. ನನ್ನ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ವೇತನದ ಮೊತ್ತವಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಮಗಳ ವಿವಾಹವಾಗಲಿ, ಕನ್ಯಾದಾನದ ಪುಣ್ಯ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಲಭಿಸಲೆಂಬುದೇ ದೈವ ಸಂಕಲ್ಪ,”
ಮುದುಕನು ಕನಸಿನಲ್ಲೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಪರಿಚಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಇಂಥ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ನೆರವು ದೊರೆಯುವ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಆನಂದಾಶ್ರು ಕಂಗಳಿಂದ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯಿತು.
ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ನೊಂದವರಿಗೆ, ಕಷ್ಟ ಪೀಡಿತರಿಗೆ ನೆರವಾಗುವುದೆಂದರೆ ಅದೊಂದು ಪುಣ್ಯದ ಕಾಯಕ. ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಆನಂದ-ಸಂತೃಪ್ತಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಸತ್ಕಾರ್ಯ ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ಇರಲಾರದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಬಡವರಿಗೆ ನೆರವಾಗುವ ಸದವಕಾಶವನ್ನು ಎಂದೂ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು. ಅದೇ ಸಫಲತೆಯ ಸನ್ಮಾರ್ಗ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ.
🖊️ಸಂಗ್ರಹ🖋️
ಡಾ.ಈಶ್ವರಾನಂದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ.
📞 – 9341137882
